« رضا ایرانمنش» معتقد است اگرچه مسئولان کشورمان همواره از تهاجم فرهنگی اسم می‌برند و برای مقابله با آن شعار می‌دهند،هم‌اکنون هیچ مقابله‌ای با تهاجم فرهنگی صورت نمی‌گیرد.
« رضا ایرانمنش» بازیگر سینما و تلویزیون به خبرنگار پایگاه خبری ديباچه گفت: چند سالی است که مسئولان تلویزیون هیچ تلاشی برای برنامه سازی نمی‌کنند و در همین مدت دست‌اندرکاران تولید برنامه‌های تلویزیونی محدود به افرادی خاص شده‌اند.اين در صورتی است که مسئولان کشورمان همواره از تهاجم فرهنگی اسم می‌برند و برای مقابله با آن فقط شعار می‌دهند.
او افزود: به نظر من هم‌اکنون هیچ مقابله‌ای با تهاجم فرهنگی صورت نمي‌گيرد وشرايط به گونه‌ای شده که مردم به سمت تماشای برنامه های ماهواره‌ای می‌روند وتماشای تلویزیون را از برنامه‌های روزمره‌شان کنار گذاشته‌اند. مردم مقصر نیستند، مقصر مسئولان و متوليان فرهنگی کشورمان هستند که هیچ توجهی به کمیت و کیفیت برنامه‌های تلویزیونی نداشتند. آنها نتوانستند پاسخگوی نیاز‌های جامعه باشند.
ایرانمنش بیان کرد: اگر می‌خواهیم از شرایط فعلی خارج شویم، مسئولان باید دست هنرمندان به خصوص دست‌اندرکاران برنامه‌های تلویزیونی را بگیرند و از آنها حمایت کنند. این کار مستلزم صرف هزینه است. بدون هزینه کردن نمي‌شود کاری کرد. الآن منِ فيلم‌ساز که می‌خواهم برنامه تولید کنم، نیاز به حمایت مسئولان دارم تا بتوانم برنامه‌هایی را که مدنظرم هست تولید کنم، اما مسئولان تلویزیون همکاری با برنامه‌سازان را به افراد خاصی محدود کرده‌اند و به همه می‌گویند ما فقط برنامه‌های تولیدی شما را پخش می‌کنیم، پس شما باید اسپانسر یا حامی مالی برای خودتان پیدا کنید.
او ادامه داد: در عرصه سینما نیز دقیقا همین اتفاق افتاده است. در این عرصه عده ای به خصوص با پیدا کردن حامی مالی فعالیت می‌کنند. در نتیجه خیلی از پیشکسوتان ما بیکار هستند و کاری انجام نمی‌دهند، کسی هم به فکر این افراد نیست.
او تاکید کرد: اگر شرایط همین گونه پیش برود ره به نا کجاآباد خواهیم برد و هر روز وضعیت سینما وتلويزيون کشورمان بدتر و بدتر خواهد شد.
_ چند سالی است که شاهد تولید سریال‌هايي در قالب نمایش خانگی هستیم. نظرتان در باره این سریال‌ها چیست؟
به هر حال زمانی که هیچ حوزه‌ای در سینما و تلويزيون از فیلمساز حمایت نمی‌کند، فیلمساز راه‌های دیگری را برای ادامه کارش پیدا می‌کند. شبکه خانگی یکی از آن جاهایی است که حامیان و اسپانسرهای زیادی را جلب می‌کند البته در اینجا هم محدودیت همکاری با فیلم سازان وجود دارد.
بودن شبکه خانگی خوب است ولی به شرطی که ما فعالیت‌های زیادی در سینما و تلویزیون هم داشته باشیم. اگر همه فیلمسازان به سمت تولید برنامه برای شبکه خانگی بروند به مرور زمان، مردم به دیدن سریال ها وفيلم ها در فضای مجازی عادت می‌کنند و در اینجا است که سینما و تلویزیون نابود خواهد شد.
من در دو سال گذشته که جهان و کشورمان با همه‌گیری ویروس کرونا مواجه شده‌اند مثل خیلی از همکارانم بیکار شدم و منتظر هستم که یکی برای کار کردن صدایم بزند. این برای جامعه‌ای که در سطح جهان به عنوان جامعه فرهنگی شناخته شده، خیلی بد است.
من تا به امسال بیکار بودم و اگر در سال جاری چند کار انجام داده‌ام از روی ناچاري بوده است. اگر شرایط عادی بود، پیشنهاد همکاری با پروژه‌هايي را که امسال در آنها ایفای نقش کردم قبول نمی‌کردم. زیرا آنها را در حد شخصیت خودم نمی‌بینم.
من کار بازیگری را با انتخاب پروژه های خوب آغاز کردم، اما متاسفانه الان مجبور شدم برای امرار معاش تَن به هر کاری بدهم.
_الآن مشغول کار در سریال و يا فیلم سینمايي هستید؟
بله. من جدیدا نقش کوچکی در سریال "بی نشان" به کارگردانی آقای راما قویدل داشتم. در چند کار تلویزیونی دیگر هم ایفای نقش کرده‌ام.
_تجربه بازی در سریال‌های شبکه خانگی را داشتید؟
خیر. البته با توجه به شرایط فعلی تمایل دارم که در سریال‌های شبکه خانگی فعالیت کنم.
_شما به عنوان یک بازیگر چقدر با کتاب پیوند دارید؟
زیاد کتاب نمی‌خوانم زیرا به اندازه زیادی گرفتار مشکلات شده‌ام. از طرف دیگر قیمت کتاب انقدر سرسام‌آور شده است که دیگر کمتر می‌توان این محصول فرهنگی را تهیه کرد. چند هفته پیش رفتم کتابی بخرم اما با دیدن قیمت پشت جلد آن ترسیدم. با این وضع نمی‌شود کسی را به کتابخوانی تشویق و ترغیب کرد.
امروزه ممکن است که بتوانیم بسیاری از آثار مکتوب را در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی پیدا و مطالعه کنیم.
کسی دیگر رغبت به خرید کتاب ندارد. ما باید به کتاب سوبسید یا یارانه اختصاص دهیم. اگر این اتفاق بیفتد طبيعتا مردم به سمت خرید کتاب می‌روند.
آقای ایرانمنش یک کتاب خوب به مخاطبان ما معرفی کنید.
آخرین کتابی که مطالعه کردم، کیمیاگر بود.من پیشنهاد می‌دهم افراد علاقمند به کتاب و کتابخوانی کیمیاگر را حتما مطالعه کنند.
گفت و گو از : نسرین خدایاری
بنده های خدا فراموش شدند. حالا اينا سر شناسن.وای به حال اوضاع مردم عادی. 
